In deze voordracht zal een overzicht worden gegeven van de methodologische opvattingen over creativiteit, van de zeventiende eeuw tot op heden. Er zal worden aangetoond dat de romantische visie op creativiteit, die stamt uit de negentiende eeuw, ook vandaag nog doorleeft en dat zij niet bevorderlijk is voor het stimuleren van creativiteit. Er zal een alternatief worden geboden waarin creatieve processen worden opgevat als probleemoplossingsprocessen. Aan de hand van concrete voorbeelden uit de wetenschapsgeschiedenis zal worden aangetoond dat een dergelijk perspectief ons beter in staat stelt om het fenomeen te begrijpen. Er zal worden ingegaan op de relatie tussen creativiteit en nieuwe ontdekkingen en er zal worden geargumenteerd dat de vernieuwde visie op creativiteit ook een vernieuwde visie op rationaliteit noodzakelijk maakt.