In zijn monumentale studie over de geschiedenis van wiskundige symboliek, hanteert Florian Cajori (1928-9), de zeer enge interpretatie van 'symbool' als 'teken' en maakt hierdoor geen onderscheid tussen bvb. het gelijkteken in een rekenkundige berekening en een algebraische identiteit. Het is echter juist de verschuiving in de betekenis van symbolen voor operaties en onbekenden die geleid heeft tot het ontstaan van de symbolische algebra. We tonen deze conceptverschuiving en het belang van symboliek aan in oplossingmethoden voor lineaire problemen tussen 1460 en 1560.